آزادی و استقلال
برقراری نظام سیاسی مبتنی بر حاکمیت و رأی آزاد، مساوی، مستقیم و مخفی مردم ایران
تمامیت ارضی
یکپارچگی و وحدت ملی کشور
رفع ستم مضاعف از ملیت ستمزده کرد
دموکراسی در ایران
خودمختاری در کردستان
طرح شورای ملی مقاومت برای خودمختاری کردستان ایران ـقسمت دوم-رو در روی خمینی
سلام به شما هموطنان گرامی و بینندگان سیمای آزادی
در قسمت اول این برنامه، در مورد پیشینه طرح خودمختاری به ابتدای حاکمیت خمینی در سال۱۳۵۷ اشاره کردیم و این‌که هنوز یک ماه از سقوط شاه نگذشته، خمینی درگیری و سرکوب را در کردستان شروع کرد. بعد هم لشکر کشی و سرکوب و درگیری، بی‌وقفه ادامه پیدا کرد.
از طرف دیگه، گفتیم که مجاهدین در روز ۲۷ اسفند سال۵۷ برنامه حداقل و انتظارات مرحله‌ای خودشون رو از یک جمهوری تحت نام اسلام منتشر کردند،
که در اون، بر ضرورت رفع ستم مضاعف از هموطنان ستمزده کرد و بر حق خودمختاری تأکید شده بود.
پس می‌بینیم که مجاهدین از همان روز اول، رودرروی خمینی و جمهوری به‌اصطلاح اسلامی، برمی‌خیزند. این رو به‌وضوح هم در کف خیابان‌ها و صحنه سیاسی و هم در بیانیه‌یی میشه دید که مجاهدین در همان تاریخ با نام: «برنامه‌ٔ مرحله‌ای و انتظارات حداقل از جمهوری اسلامی» منتشر کردند.
مجاهدین در این بیانیه، رفراندوم باسمه‌ای خمینی را به چالش کشیدن و انتظارات مرحله‌ای خودشون از نظام جدید را پیشاپیش اعلام کردند. در همین بیانیه در مورد رفع ستم مضاعف و خودمختاری اداری هموطنان ستمزده کرد آمده است:
رفع ستم مضاعف از همه شاخه‌ها و تنوعات قومی و ملی وطنمان در کلیه استانهای کشور و تأمین جمیع حقوق و آزادی‌های فرهنگی و سیاسی برای آنها در چارچوب وحدت و یکپارچگی تجزیه‌ناپذیر کل کشور.
بدیهی است که پایداری وحدت این میهن دقیقاً در رابطه با احقاق حقوق حقه تمامی عناصر و بخش‌های تشکیل‌دهنده آن است.
این نکته‌یی است که درک آن جایی برای هیچ سؤ تفاهمی مبنی بر این‌که مثلاً خودمختاری اداری داخلی هموطنان ستمزده کرد مقدمه تجزیه است باقی نمی‌گذارد.
اصولاً به اعتقاد ما نحوه برخورد با مسأله ”ملیتها“یکی از اصلی‌ترین معیارهای سنجش اصالت و مشروعیت انقلابی و مردمی و توحیدی یک حکومت وحدت‌گرا و موحد اسلامی است. اگر چنانکه در دوران علی علیه‌السلام دیده می‌شد هیچ شائبه استثماری و برتری جویی و ستم ملی در کار نباشد، اختلافات و تضادهای قومی و ملی (میان عرب و عجم یا میان ترک و کرد و امثالهم...) تدریجاً حل شده و به جانب وحدت میل خواهد نمود. حال این‌که هر گونه فقدان روحیه توحیدی و وحدت گرا که در چشم داشتهای طبقاتی تجسم می‌یابد مسأله را لاینحل ساخته و به سمت تعارض و قهر خواهد راند. همان چشمداشتهای استثماری که جامعه را به طبقات متخاصم و ناسازگار تقسیم می‌کند.
در همین‌جا باید توجه مبرم مردم قهرمانمان در کردستان و به‌ویژه توجه مبارزان و روشنفکران دلیر آن سامان را چنانکه خود نیز می‌دانند مجدداً به این نکته حیاتی جلب نمود که بایستی در مسیر مبارزات عادلانه خود یکدم از پیوند ریشه‌یی میان ناسیونالیسم انقلابی و ترقی‌خواه کرد با ناسیونالیسم کل خلق قهرمان ایران غفلت نورزند.
حالا دوباره برمی‌گردیم به همان کتاب استراتژی قیام و سرنگونی و رشته سخن را مجدداً به برادر مسعود می‌دهیم تا ببینیم در رفراندم جمهوری اسلامی چه گذشت:
لطفا به اشتراک بگذارید:
