قهرمان مجاهد خلق عبدالرحیم احراری پس از ۴۶ سال مبارزه در صفوف مجاهدین و ارتش آزادیبخش ملی روز ۱۴اردیبهشت بر اثر ایست قلبی و عارضه تنفسی درگذشت و به‌یاران شهید و صدیقش پیوست. 
مجاهد پاکباز رحیم احراری فرزند دلاور مردم لارستان فارس متولد ۱۳۳۸ در جریان انقلاب ضدسلطنتی در اوایل سال۱۳۵۷ دستگیر و مدتی در زندان لار به سربرد. اما پس از آزادی فعالیت‌هایش علیه رژیم شاه را بیشتر کرد و در همین زمان با مجاهدین آشنا شد. خودش در این مورد نوشته است:
«در فروردین ۵۷ از طرف پاسگاه منطقه مورد حمله قرار گرفتیم و با ۸نفر دیگر از دوستان به زندان افتادیم، پس از آزادی از زندان در انستیتو و در شهر شیراز فعالیت را ادامه داده و با تشکیل جلسات و شرکت در تظاهرات تا قبل از تعطیلی انستیتو کار می‌کردم. در زمان قیام در روستایمان فعالیت داشتم و در همین زمان بود که به‌پخش و توزیع زندگینامهٔ شهدای سازمان مجاهدین خلق مبادرت می‌ورزیدم. پس از قیام و بازگشت به شیراز با جنبش ملی مجاهدین و پس از آن با انجمن دانشجویان مسلمان انستیتو همکاری داشتم. پس از دورهٔ انستیتو و قبول شدن در رشتهٔ ریاضی دانشکدهٔ جهرم به آنجا رفته و فعالیتم با انجمن دانشجویان مسلمان ادامه دادم تا این‌که حمله به دانشگاهها شروع شد و با مقاومت در مقابل پاسدارها چند نفری من‌جمله خود من زخمی شدیم که به‌بیمارستان جهت بخیه زخمهایمان برده شدیم. بعد از تعطیلی دانشگاه به شیراز رفته و در مقابل حمله و هجوم چماقداران به ستاد سازمان شرکت می‌کردم»

بدین‌ترتیب رحیم قهرمان از سال ۱۳۵۸ در ارتباط با تشکیلات مجاهدین در لارستان قرار گرفت و در سالهای بعد از طریق دبی از ایران خارج و سپس به اروپا رفت و از سال ۱۳۶۳ به یک کادر حرفه‌ای تمام وقت در تشکیلات مجاهدین ارتقا یافت.
او در سال۱۳۶۴با درکی عمیق از انقلاب ایدئولوژیک مجاهدین در نامه‌ای از جمله نوشت: 
«خواهر مریم، تو چه توفانی برپا کردی؟ چه آتشی بر هستی تمامی ما زدی؟ و براستی که به تمامی مادران و خواهران ما که عمری در زیر پای چکمه پوشان شاهی و نعلین پوشان آخوندی خرد و له می‌شدند و هر زمانی حاکمان جور و ستم مطابق امیال و آراء خویش برنامه‌ای برای آنان می‌ریختند نوید دادی امید دادی و با این حرکت عظیم خویش آنان را دوباره زنده کردی ـ آزاد نمودی و می‌دانم که برای به ثمر نشاندن این حرکت پیامبر گونه چه زجرها و شکنجه‌ها که تحمل نکردی؟ و چه ناسزاها و نارواها که نشنیدی؟ و با تحمل همه این مصائب و رنج و شکنج ها به‌خاطر خدا و خلق و برای رهایی زن دست به چنین فدا و از خود گذشتگی زدی و در حقیقت این از عهده تو بر می آمد و بس. در اینجاست که باید از خداوند بزرگ بخواهم که رهبران ما را در کنف حمایت خود نگه دار. بارخدایا مرا هدایت نما تا بتوانم فردی لایق و خدمتگزاری حقیقی برای یگانه رهبران عقیدتی سازمان باشم و از شما رهبران می‌خواهم که مرا دعاکنید تا از این آزمایش و دیگر آزمایشات سربلند و موفق بیرون آیم».
رحیم در سال۱۳۶۵ برای جنگ علیه رژیم ضدبشری خمینی به اشرف شتافت. لباس رزم و شرف پوشید و در عملیات ارتش آزادیبخش در خط مقدم پیشتاز بود و در اغلب عملیات ارتش آزادیبخش ملی ایران شرکت داشت. در عملیات آفتاب (فروردین ۱۳۶۷) از ناحیه شش مورد اصابت گلوله قرار گرفت. در عملیات منطقه مرزی سردشت از ناحیه دست و در عملیات فروغ جاویدان در سال ۱۳۶۷ از دو پا مورد اصابت ترکشها قرار گرفت. عبور از انقلاب ایدئولوژیک فرازی درخشان از زندگی انقلابی و تشکیلاتی رحیم قهرمان بود. او انقلاب مریم رهایی را تولدی نوین برای خودش می‌دانست و همیشه با یارانش از انقلاب و جایگاه آن به‌عنوان سرچشمهٔ همهٔ تواناییهای مجاهدین یاد می‌کرد.
 او در ۵مرداد۱۳۶۹ در نامه‌ای برای «خواهر مریم» نوشته است: 
« احساس می‌کردم که بالاترین افتخار نصیب من شده است و هر چند بعد از گذران مرحله انقلاب ایدئولوژیک لیاقت و شرف اینرا پیدا کرده بودم که به عضویت خانواده کبیر مجاهدین خلق ایران در آیم و حیات ایدئولوژیکی خود را با تولدی دوباره بازیابم. اکنون احساس می‌کردم که این لیاقت و شرف و افتخار بودن در جمع و خانواده مجاهدین واقعیت پیدا کرده است. از خدای خود می‌خواهم که به من این عنایت را بدهد که برای همیشه و تمام عمر سربازی شایسته برای رهبران پاک و ذیصلاح خود باشم و جز در مسیر آنها گام برندارم».
او در ۸آبان ۱۳۹۱ نیز نوشته است: 
« اکنون که این افتخار نصیب من شده تا در این سرفصل با رهبران عقیدتی‌ام پیمان مجدد ببندم به خودم می‌بالم و با پیروی از شورای رهبری، آگاهانه و مختارانه تصمیم می‌گیرم و انتخاب می‌کنم که تا آخرین قطره خون و آخرین نفس مجاهد بمانم و مجاهد بمیرم و از خدا می‌خواهم که این شایستگی را بدهد که با پیروی از انقلاب خواهر مریم در مسیر سرنگونی رژیم سفاک آخوندها اثبات‌کننده و یک جنگنده این مرحله از مبارزه باشم و به این متعهد می‌باشم».
مجاهد صدیق رحیم احراری در فرصتی دیگر در ۴خرداد۱۳۹۸ باز هم در مورد انقلاب ایدئولوژیک درونی مجاهدین نوشته است :
«هر واحد جمع مجاهد انقلاب کرده کیفیت خلق ارزشهای جدیدی در عرصه ایدئولوژی و تشکیلات دارد و خوشا به‌حالا ما مجاهدین که در پرتو انقلاب خواهر مریم شاهد شکوفایی بذر کاشته شده توسط حنیف کبیر و به رهبری برادر مسعود، بوده و هستیم زیرا با رقم خوردن قدر جمع مجاهدین در انقلاب ایدئولوژیک نه تنها در نگرش و دستگاه فکری نسل فعلی مجاهدین بلکه در نسل‌های آینده مجاهدین تأثیر گذار خواهد بود و همان‌طور که برادر وعده داده‌اند، آینده گواهی خواهد داد».
خاطر نشان میشود که مجاهد شهید امان‌الله هوشمند از یاران همرزم و پسر عمه رحیم احراری از سربداران قهرمان قتل‌عام۱۳۶۷ در زندان عادل‌آباد شیراز است.
 
پیام تسلیت خانم مریم رجوی
مجاهد پاکباز رحیم احرار نمونه‌ای از صدق و فدای مجاهدین
پرواز جاودانگی مجاهد صدیق رحیم احرار را به همرزمان و بستگانش و به مردم سرفراز لارستان تسلیت می‌گویم. 
۴۶سال مبارزه علیه رژیمهای ستمگر شاه و شیخ و جنگاوری‌اش در صفوف مجاهدین و ارتش آزادی، از او مجاهدی رها و و راهگشا در پهنه‌های مختلف نبرد با استبداد خون‌آشام دینی و رهایی میهن اسیر از چنگال جلادان حاکم ساخته بود. 
رحیم قهرمان نمونه‌ای مثال زدنی از پاکبازی و صدق و فدا بود که با فروتنی و تواضع انقلابی از هیچ کار و خدمتی برای همرزمانش فروگذار نمی‌کرد. 
به‌راستی این قهرمان پاکباز از افتخارات لارستان و مجاهدین خلق ایران محسوب می‌شود و مجاهدت خالصانه و جنگاوری او در رزم جوانان شورشگر لارستان شکوفاست. 
 
لطفا به اشتراک بگذارید:     
🙏لطفا به اشتراک بگذارید