امیددرمانی خلیفهٔ فرتوت در بیت‌العنکبوت
دل بستن به ادامهٔ جنگ و کشتار در غزه و گسترش آن در «غرب آسیا»
تنها برون‌رفت از بن‌بست همه‌جانبه اقتصادی و اجتماعی و سیاسی
خجسته باد سال شورش و قیام برای گسستن بند از بند نظام
تبـریک برای چهل و سومین بهار سـرخ‌فام مقـاومت
بزرگترین، طولانی‌ترین، بغرنج‌ترین و خونین‌ترین مقاومت سازمان‌یافته تاریخ ایران با چراغ راهنمای «نه شاه، نه شیخ»
در آغاز سال نو خامنه‌ای بی‌پرده می‌گوید: نکته اول این است که اکنون منافع و افق و آینده رژیم «وابسته است به امید و ایمان» و وای اگر «فروغ امید در دل‌ها خاموش بشود»!
به نظر می‌رسد فضیحت «انتخابات» فروغ امید او را خاموش و خاکستر کرده است. پس بهتر است به تماشای فیلم‌های سفارشی خود بپردازد و شاعر دربار ولایت مثل امروز برایش بخواند: «دست جانباز تو تسکین دل مضطر ماست»!
یک راه هم افزودن ۷۰۰صفحه دیگر بر کیفرخواست قضاییه جلادان علیه ماست. شاید برای پاسداران و بسیجی‌ها و اطلاعاتی‌هایی که بعد از تحریم و شکست بزرگ در نمایش انتخابات، دچار افسردگی شده‌اند، امیدآفرینی کند!
خامنه‌ای پارسال هم در آغاز سال گفت: «توصیهٔ مهم من امید آفرینی است» و «همه موظفند امیدآفرینی کنند». متقابلاً، ما امسال هم مثل سال گذشته می‌گوییم که بیت‌العنکبوت «ولایت» از پای‌بست ویران است.
خامنه‌ای البته از رو نمی‌رود و با استناد به «چند میلیون افراد» موهوم در ۲۲ بهمن و «امنیت کامل در انتخابات» و «پیشرفت‌های سریع و شگفت‌آور» شکوه می‌کند که «هم وجود امید در جوانها را انکار می‌کنند، هم سعی می‌کنند امید را از دل‌ها زایل کنند. مثل این‌که کمین گرفته‌اند که روح امید را در جوانها از بین ببرند، بمیرانند».
آری، کمین کرده‌اند تا جوانان و جامعه را برانگیزند و به شورش و قیام بکشانند و این رژیم را سرنگون کنند و بمیرانند: هر که در آنجاست، بود در خروش...
عملیات ضداختناق کانونهای شورشی در ۱۴۰۲ در مجموع ۳۰۰۶ فقره و تعداد پراتیک‌های انقلابی در ۳۱ استان ۲۷ هزار و ۷۲۶ مورد شامل ۲۳۰ کارزار یعنی نزدیک به دوسوم ایام سال بوده است. پاره کردن و به آتش کشیدن تور اختناق در شرایط انفجاری جامعه ایران برای رژیم ترسناک و غیرقابل تحمل است. چه رسد که با بیشترین و گسترده‌ترین کارزارهای جهانی و حمایت‌های بین‌المللی در ۵ قاره ترکیب و تکمیل شود. ۱۲۴۶ تظاهرات وآکسیون و نمایشگاه و جلسه در سال ۱۴۰۲ توسط مقاومت ایران.
با توجه به شرایط عینی جامعهٔ ایران و موقعیت انقلابی، بهتر می‌توان فهمید که چرا خامنه‌ای برای فلسطینی‌ها دایهٔ مهربانتر از مادر شده است. او به‌عنوان تنها برون‌رفت از بن‌بست‌های همه‌جانبهٔ اقتصادی و اجتماعی و سیاسی، که رژیمش در آخر خط با آنها روبه‌روست، به ادامه جنگ و کشتار در غزه و گسترش آن در «غرب آسیا» دل بسته و می‌گوید: «امروز مسأله درجه یک مسأله فلسطین و غزه است. مقاومت در غرب آسیا امروز مسأله اساسی است». ولی حالا «سر مار» جهانی شده و همه می‌دانند که برای خامنه‌ای حفظ نظام «نشانه» و به‌قول امامش خمینی، «اوجب واجبات» است. خودش بی‌دنده و ترمز «خالص‌سازی» می‌کند، به جنگ گرگها در درون نظام دامن می‌زند. سپس برای این‌که بندهای نظام از هم نگسلد، هشدار می‌دهد که کار نباید به «نفرت‌پراکنی و دشنام و دروغ و اهانت» بکشد. خود گوید و خود گرید! بعد هم به گردن آمریکا می‌اندازد. در حالی که آمریکا پول‌ها را آزاد و تحریم‌ها را هم شل کرده است. واقعاً که دست آمریکا نمک ندارد! از بمباران و خلع‌سلاح مجاهدین و دراز کردن عمر رژیم و انبوه امتیازات آشکار و پنهان، هر چه مماشات و استمالت و پرداخت می‌کند، باز هم آخوند نمک‌نشناس، طلبکار است! بگذریم که جنگ گرگها با جنگ جانشینی پس از مرگ خامنه‌ای، درهم آمیخته و به اوج رسیده است.
در باب اقتصاد، خامنه‌ای پارسال در همین روز می‌گفت که «مهمترین مشکل ما دولتی بودن اقتصاد است» و راه‌حل این است که تتمهٔ «شرکت‌های مهم» و «تولیدهای ثروت‌ساز» دولتی «در اختیار فعالان اقتصادی» قرار گیرد. حالا برای چنگ انداختن بیشتر بیت‌العنکبوت و سپاه و بورژوازی همدست بر اقتصاد ایران و قتل‌عام کامل آن می‌گوید باید «اقتصاد را مردمی کنیم» و ساز «جهش تولید با مشارکت مردم» کوک کرده است. همدست جلادش رئیسی هم مدعی است که سال ۱۴۰۲ در مجموع «سال رشد و شکوفایی ایران عزیز در همه بخش‌ها بود» و از جمله تورم نقطه به نقطه ۲۰ درصد کاهش یافته است. جل الخالق! فقط کافیست به قیمت ۶۱ هزار و ۲۰۰ تومانی امروز دلار در بازار تهران نگاهی بیاندازیم و با نرخ پارسال در همین روز مقایسه کنیم تا معلوم شود که طبق آنچه پارسال مطبوعات حکومتی در همین ایام نوشته بودند، طی سال گذشته حدود ۲۵ درصد افزایش یافته است. به نظر می‌رسد که جلاد، اعداد و ارقام را هم سر می‌برد! آیا مردم روزانه و در هر خرید، افزایش قیمتها را نمی‌بینند؟! چگونه است که تورم، ۲۰ درصد کاهش یافته ولی قیمتها اینچنین بالا می‌روند؟ این هم از همان «شگفتی‌هایی» است که رئیسی می‌گوید در سال ۱۴۰۲ در دولت او واقع شده است. تعجب نکنید، در اقتصاد «۶ کلاسه» قیمتها سربالا می‌روند اما تورم و قدرت خرید مردم سرپایین!
اما آنچه بیش از هر چیز سر به پایین و در سراشیب سقوط و سرنگونی محتوم است، رژیم است.
قیام خلق با کانون‌ها و شهرهای شورشی همین را محقق می‌کند.
انقلاب دموکراتیک نوین ایران پیروز می‌شود
مسعود رجوی
اول فروردین ۱۴۰۳
