در سال۱۴۰۱ که به پایان رسید، مردم ایران برای خانه‌تکانی عظیم و پاکیزه کردن ایران از ارتجاع و دیکتاتوری، عزم خود را دو چندان کردند. با قیامی پرشکوه گفتند که زمستان ظلم و دیکتاتوری نمی‌پاید. گفتند که تابش خورشید آزادی و دمیدن بهار خلق حتمی است.
چنین بود سال۱۴۰۱؛ برخاستن یک نسل به‌جان آمده در خیابان‌ها، دانشگاهها و مدرسه‌ها از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب کشور.
